Groepsreis

Amsterdam - San José

We vertekken pas in de middag naar Schiphol en zitten te wachten totdat we ein-de-lijk mogen vertekken naar het station. Als je er eenmaal klaar voor bent wil je ook gewoon vertrekken. Ondanks de storm kunnen we toch met de trein naar Schiphol zonder problemen. Voor ons als pechvogels is dat een enorme meevaller. Op schiphol is het erg rustig.Binnen een half uur hebben we al onze bagage ingeleverd en zijn we de douane door gekomen. Dat is nog eens vlug. Dat wordt onze tijd uitzitten totdat we mogen instappen.

In het vliegtuig zit een Nederlandse man naast ons die ook gaat rondtrekken met een groep door Costa Rica. Stiekem vinden wij het wel jammer dat hij met een andere reisorganisatie mee gaat. Het is een echte vogelaar die ook nog eens fantastische foto's kan maken. Ondertussen worden we volgepropt met voedsel, maar ik kan nooit zo best eten in het vliegtuig. Het smaakt best, maar door de geur vergaat mijn trek direct.

De vlucht verloopt goed. Met enige turbulentie komen we om acht uur aan in San José. Het schijnt een behoorlijke stad te zijn, maar daar is op het vliegveld niks van de merken. Het is een erg kleine luchthaven. Helaas moeten we daar nog erg lang wachten om door de douane dte kunnen. Er zijn twee vliegtuigen (bijna) tegelijk geland en al deze mensen moeten in één keer door de doaune en dat gaat tergend langzaam. Als we de douane eindelijk gepasseerd zijn kunnen we naar buiten en op zoek naar onze groep. Die hebben wij snel gevonden. Het is buiten een drukte met toeristenbussen. Als onze bus er aan komt moeten eerst alle koffers het dak op getild worden. Zo worden de koffers hier vervoerd. Verwacht bij een bus ook geen luxe toeringcar, maar een mini bus waar maximaal 24 mensen in passen. Het is niet echt comfortabel, maar knus. Gelukkig zijn wij niet zo lang en hebben daar weinig last van. Het is een korte rit van 30 minuten naar het hotel met onderweg een stop bij de supermarkt. Ondanks dat je het water in San José kunt drinken wil ik met mijn gevoele darmen niet het risico nemen om kraanwater te drinken. Snel wat ingeslagen en hop de bus weer in. Al met al is het 10 uur 's avonds voordat we bij het hotel komen. Geen idee waar we zijn en of het leuk is. We moeten midden in de stad zitten, maar we vernemen er niks van. Het is erg stil en we duiken snel ons bed in. We zijn moe en de wereld draait om ons heen. Hopelijk kunnen we heel wat uren maken. We hoeven "pas" om zeven klaar te staan en ontbijten onderweg.