Zuid-west USA april 2019

Capitol Reef NP

Vandaag gaat de wekker een keer niet vroeg. Vandaag geen spectaculaire zonsopkomst. In plaats daarvan genieten we extra lang van ons heerlijke, warme bed. Wat hebben wij heerlijk geslapen. Om zeven uur word ik gewekt door het licht, maar ik blijf gewoon liggen. Dat is wel erg fijn. We starten rustig op en vertrekken om negen uur op zoek naar een ontbijtplek. We komen weer uit bij het restaurant waar we gisteravond hebben gegeten. We bestellen twee eieren, toast, spek en aardappels. Het is erg lekker, maar dit keer is de portie net iets te klein voor ons tweeën. Op de camping hadden we twee appel-kaneel muffins gekocht die nu goed van pas komen.

Om tien uur rijden we door naar het bezoekerscentrum van Captiol Reef NP. De hele parkeerplaats staat vol. Dat hadden we niet verwacht. Als we bedenken dat het vrijdag is (en dus bijna weekend) maakt dat het iets begrijpelijker. We halen een plattegrond en informatie over wandelingen en gaan op zoek naar een picknickplaats. Die is snel gevonden. We zitten heerlijk onder de bomen bij de Fremont rivier. We genieten van de zon, onze eigen koffie en de muffin. Het is een heerlijke plek om even niks te doen. Jos zit weer diep in zijn boek terwijl ik op zoek ga naar vogels en die zijn er genoeg. Ik kan weer heel wat vogels toevoegen aan mijn lijstje. Ik loop tussen de fruitgaarden door en een aantal soorten zitten vol bloesem.

We rijden een stukje verder en maken een stop bij Gifford Homestead waar we een cinnamon roll willen kopen. Helaas zijn we te laat en niet een beetje ook. Deze cinnamon rolls zijn zo beroemd dat ze op sommige dagen al binnen een kwartier zijn uitverkocht. Dat hadden we nooit gered. Ze hebben ook tweepersoons pies staan die er erg goed uit zien. Wij nemen de apple pie mee. Vanaf deze plek hebben wij ook zicht op de bekende schuur. Als je gaat googelen op Captiol Reef kom je altijd foto's tegen van een schuur met rode rotsen op de achtergrond. Mijn foto lijkt er aardig op.

Het weer weet niet zo goed wat het wil. Vanochtend was het heel koud. Met een lange broek en mooi weer zijn we vertrokken. Inmiddels zijn het dikke wolken geworden en trekken regenbuien aan ons voorbij. De temperatuur is niet hoog, maar het is knap benauwd aan het worden. We rijden verder via de scenic drive door het nationale park waar we de nodige keren stoppen om het uitzicht te bewonderen. We nemen een afslag en rijden via een gravel weg richting Casidy Arch. Het is een lange wandeling die wij niet gaan doen, maar de weg zelf is erg mooi. De rotsen zijn toren hoog en licht oranje van kleur. Als we stoppen bij het viewpoint lukt het ons niet om de arch te spotten. Als we de hoop hebben opgegeven zien we het opeens. De boog zit hoog in de rotsen en is bijna niet te zien. We vervolgen de scenic drive en hopen op een picknickplaats voor de lunch. Aan het eind van de verharde weg hebben we er één gevonden. Net op dat moment begint het enorm te waaien en komen de bijna zwarte wolken wel heel erg op ons af. De sla van ons broodje vliegt in de rondte en de eerste druppen vallen. We gaan snel terug naar de auto en besluiten om terug te rijden. Overal wordt gewaarschuwd voor flash floods. Zodra het echt gaat regenen moet je het gebied verlaten. De wolken zijn zo donker dat we een stukje terug rijden en in de auto verder genieten van onze overheerlijke meatball broodje van de Subway. Jammer, want we wilden nog iets verder rijden over een onverhard pad en mogelijk nog een stukje wandelen. De regen hebben we voorlopig achter ons gelaten. We gaan terug naar Gifford house om een stukje langs de rivier te lopen en hopelijk nog wat vogeltjes te spotten. Vogels zien we niet zoveel, maar wel twee slangen. De eerste is dun en lang. De tweede heeft toch al wel de doorsnee van zo'n twee centimeter. Hebben we toch nog wildlife gespot vandaag. De eerste druppels komen ook hier, dus snel terug naar de auto en wat verder rijden. We komen uit bij de eerste picknickplaats en genieten van onze apple pie.

We verlaten de scenic drive en rijden een stukje verder over highway 24 waar we gisteren ook overheen zijn gekomen. Nu kunnen we er een stuk beter van genieten. We zijn nog maar net de weg op en er rennen twee grote eekhoorns de weg over. Jos zag ze niet en had ze bijna plat gereden als hij geen noodrem maakte. Het landschap is hier heel anders dan bij de scenic drive. De rotsen zijn nu geel van kleur en zijn veel ronder. De eerste stop is bij petroglyph point. We zien in de grote rotsen wat mannetjes en herten getekend. We volgen de weg langs de rivier waar het mooi groen is. De bomen krijgen net het eerste blad wat zo'n frisse groene kleur heeft. We stoppen om te genieten van de uitzichten en de mooie donkere regenwolken. Tot nu toe lukt het ons aardig om de wolk voor te blijven, maar om vier uur bereikte de regen ons toch echt. Het begint even flink te regenen en als we verder terug rijden zien we dat het daar nog veel meer geregend heeft. De mooie rotsen zijn nu helemaal nat. De bui is over getrokken en de zon keert terug. Het wordt aangenaam warm en we maken een stop bij Goosenecks Viewpoint. We moeten een klein stukje lopen om er te komen en hebben zicht op de rivier die kronkelt als de nek van een gans. Het is al eind van de middag en de zon staat wat lager waardoor alle rotsen mooi verlicht worden. Panorma point ligt er praktisch naast waar we weer 360-graden uitzicht hebben. Nog één laatste stop bij Chimney Rock en we verlaten het nationale park. Een prachtig park wat ook heel goed te bezoeken is zonder al te veel te wandelen. Er zijn vele prachtige uitzichtpunten waardoor je een goede indruk kan krijgen van het park. De benen waren vandaag te moe om een echte wandeling te maken. Voor een niet-wandeldag hebben we als nog heel wat meters gemaakt.

Onderweg gaan we op zoek naar een restaurantje wat niet zo makkelijk is. Er is weinig keuze. Ze zijn verschrikkelijk duur en bieden alleen maar echte Amerikaanse maaltijden aan. We proberen het restaurant op de camping uit. Dat is even iets anders dan verwacht. Het is een grote schuur met wat picknicktafels. Ook hier is het vooral veel vlees zonder rijst of aardappels. We krijgen er wel een maiskolf bij. Geen idee hoe je aan zo'n kluif moet beginnen. Inmiddels mag ik mijzelf een ervaren maiskolf-eter noemen. Wat fijn om even wat groente te eten en het smaakte heerlijk. Doe mij er nog maar een.