Iedereen lijkt goed te hebben geslapen, maar we zijn toch vroeg wakker (lees 4 uur). Ik blijf lekker in bed liggen en val af en toe even in slaap. Mama en Joran zijn dan al in gereedheid om nog een keer naar de Cascade Lookout te gaan. Joran wil dolgraag met zijn drone vliegen. Als zij weg zijn bereid ik alvast het ontbijt voor. In de lobby staat gratis koffie klaar. Dat is echt heerlijk wakker worden. Ons ontbijt bestaat uit meloen, yoghurt met muesli en een wafel uit de magnetron. Iets beters was er niet te krijgen. Het smaakt prima en we kunnen de ochtend er op door komen. Het is buiten verschrikkelijk koud met 8 graden. De dikke vesten en jassen worden tevoorschijn gehaald. Om acht uur zitten we in de auto en gaan een kijkje nemen bij Lightning Lake. Het zonnetje breekt net door. De wandeling naar Rainbow Bridge slaan we over. Het is te ver en we hebben nog andere plannen voor vandaag. Als we naar de auto lopen zien mama en ik nog drie hertjes op het wandelpad. De laatste stop in Manning park is Beaver Pond. De bevers zijn er niet, het is wel echt een mooi plaatje. We gaan snel terug naar de auto, want er komen dikke druppen naar beneden. De rest van de reis regent het alleen maar.
We rijden eerst een heel stuk door de bossen en komen dan uit in Okanagan Valley waar ze veel fruit verbouwen. Dat kan hier zo goed vanwege het milde klimaat. Dat net vandaag zich daar niks van aan trekt. Het is verschrikkelijk koud. Bij één van de vele fruitkramen stoppen we en kopen perziken. Het landschap veranderd en wordt wat kaler en geler. Net als ik achter het stuur zit komen we terecht in een file. Wie verwacht dat nou in Canada. Ons geduld wordt flink op de proef gesteld. Een uitgebrande auto is de oorzaak van de file. Om 1 uur komen we aan in West-Kelowna. We vallen om van de trek en eten een broodje bij de Subway. Ons hotel ligt om de hoek. Het hotel heeft de airco ook nog op standje zomer staan, terwijl dat het buiten absoluut niet is. Ik vries weg. Zet de verwarming maar aan. We drinken koffie, rusten uit en ik ga samen met papa zwemmen. We wilden heel graag wandelen over de Kettle Valley Railway, dat is nog drie kwartier rijden vanaf ons hotel. Het weer is slecht en de reisdag voelde voor ons gevoel erg lang aan. We brengen de middag daarom door op de kamer. We sparen onze energie voor de dagen die nog komen gaan.
We gaan vanavond uit eten bij een Vietnamees restaurant. De bediening is wel erg klantvriendelijk. Bij het ophalen van de borden merkte ze op dat het vlees niet helemaal goed gegaard was. We konden het gerecht nog een keer krijgen om mee te nemen of we kregen het gratis. Onze ogen waren zo groot als schoteltjes toen we dit voorgesteld kregen.