Vandaag slapen we uit tot half negen. Ik hoor grasmaaiers om het huis heen. De gemeente is hier dagelijks bezig om de woonwijk er verzorgd uit te laten zien. Afhankelijk van je huisnummer komen ze op bepaalde dagen langs om het gras te maaien. Er zijn ook regels voor op welke dagen je water mag geven aan je tuin. Ik hoor nog meer gestommel en dat komt uit de tuin. Als ik het gordijn open zie ik een mannetje bij het zwembad staan. Hij is het zwembad aan het poetsen en komt het water controleren en chemicaliën bijvullen. Dat wordt wekelijks gedaan.

We zijn vandaag niet vooruit te branden. Dat hoeft gelukkig ook niet. We ontbijten buiten met afbakbroodjes. Dat bevalt erg goed en is een stuk beter te eten dan het gewone brood. Als eerste vandaag moeten we een bezoekje brengen aan de opticien. Gisteravond is mijn zonnebril min of meer kapot gegaan. Het is een opzetstukje en één schroefje is los gegaan waardoor het glas nu los zit. Onze vriend google komt goed van pas in dit soort situaties. We stellen de navigatie in op het adres, maar kunnen de opticien niet vinden. In dat pand zit wel een telefoon/horloge reparatie winkel. Wellicht kunnen zij ons verder helpen. We krijgen een super kleine schroevendraaier die we zelfs mogen houden, maar helaas lukt het niet. Er zit een coating op de schroef waardoor je hem er niet in kan draaien. Wat nu? Hier overleven zonder zonnebril is echt geen optie! We vragen of de medewerker een opticien in de buurt weet. We rijden de halve stad door en komen uit bij Eye World. Het is een grote winkel en lijkt totaal niet op de Nederlandse opticiens. Overal zijn aparte bureautjes met soort van spreekkamers. Het lijkt bijna alsof je in een dokterspraktijk binnen stapt. We worden doorverwezen naar een bureautje en gaan zitten in de “wachtkamer” die bestaat uit twee stoeltjes. De man die ons helpt heeft een witte doktersjas aan. Wij moeten er een beetje om lachen. Het is een man met enorme handen. Hoe moet hij dit gepriegel voor elkaar krijgen? Al snel hebben we door dat deze man een zeer goede en fijne motoriek heeft. Hij heeft alle benodigdheden bij de hand en neemt alle tijd om ons te helpen. Ze hebben door dat we hier op vakantie zijn en zijn enorm vriendelijk. We krijgen nog complimenten over onze brillen. De brillen die hier hangen zijn ook totaal anders dan Nederlandse monturen. Ondanks dat hij goed is in zijn vak kan hij helaas niet helpen. Door de coating op de schroef is hij niet vast te draaien. Hij adviseert ons om lijm te kopen en wil met alle liefde het dan vast maken. Daar hoeven we niet lang over na te denken. We stappen de winkel uit en gaan naar de dichtstbijzijnde supermarkt. Dat is de Publix. We kopen lijm en rijden terug naar de opticien. We moeten wederom even wachten. Het is erg druk in de winkel. Iedereen komt naar deze man om zijn bril te verstellen, aan te draaien. Als we aan de beurt zijn gaat hij met de bril om alsof het een persoon is. Met chirurgische precisie gaat hij te werk. Zo komt de witte jas nog van pas. Ik raak al helemaal gestrest als ik naar het priegelwerk kijk. Niks voor mij. Als de klus geklaard is moeten we nog even wachten totdat de lijm goed droog is en voila ik kan er hopelijk nog 2 weken mee rondlopen. Helaas is zijn de schroefjes van het linkerglas ook los aan het raken. Als we weer problemen krijgen met de zonnebril zijn we meer dan welkom om langs te komen. We krijgen zelfs nog een brillendoosje mee om de lijm in te bewaren. Wat een service. Denk je even op stap te gaan voor een klusje. Ben je zo een paar uur verder.

We verdienen nu wel wat lekkers en smachten naar een smoothie. Waar we normaal tig keer langs de Tropical Smoothie Café rijden kunnen we hem nu niet vinden. We zijn half Cape Coral doorgereden en zijn onze oriëntatie helemaal kwijt. Voor Jos niet heel vreemd, maar voor mij wel. We zien voldoende herkenningspunten en dan ziet Jos de winkel. We maken een scherpe bocht en daar zijn we dan hoor. Ik lach me kapot. Het was nogal een snelle actie en daar gingen we plat door de bocht. We hadden besloten om thuis te lunchen, maar kunnen dit aanbod niet afslaan. Het eten hier ziet er zo lekker uit en het is relatief gezond. Met een grote smoothie en een broodje rijden we naar huis. De benen gaan omhoog met een goed boek erbij en we komen voorlopig niet meer overeind. Als we te warm zijn zoeken we verkoeling in het zwembad. Om ons heen vliegen de meest mooie vlinders. De uren vliegen voorbij, maar we willen nog wel iets doen vandaag. We kleden ons om en gaan een potje minigolf spelen. Op 5 minuten rijden is een mooie baan. Als echte Amerikanen komen we aan met een coupon. Ja, het Amerikaanse leven bevalt ons wel. Het wordt nog wennen als we in Nederland zijn en ons kleine appartementje moeten betrekken. Maar voor nu genieten we nog volop. Het minigolven is flink zweten. We hebben bewust gewacht op het einde van de middag in de hoop dat het iets afgekoeld zou zijn, maar die vlieger gaat niet op. Geen wind en volop zon en geen schaduw. De banen zijn erg leuk en totaal anders dan we gewend zijn. Ze hebben hier hele leuk hindernissen. De banen zijn daardoor wel een stuk moeilijker. Je mag de bal zelfs een keer in het water slaan zodat die over de lazy river stroomt er ergens anders weer uit komt. We slaan door een vuurtoren die geluid gaat maken en komen als laatste uit op de langste minigolf baan van de wereld. Er is ook een short-cut. Als het je lukt om die te nemen komt je bal uit in een bak met water en wordt gesleurd naar het einde van de baan. Het was een hele leuk baan, maar we hadden beter kunnen wachten tot het donker is en dus wat aangenamer. We zijn gesloopt van de hitte en dringend toe aan airco. We vragen ons af waarom wij zoveel last hebben van de hitte en het lijkt dat niemand anders er last van heeft. Zullen de inwoners echt gewend zijn aan dit weer? Ik kan het mijn niet voorstellen dat er ook maar iemand is die dit aangenaam weer vindt.

Thuis zetten we de oven aan en gaan we pizza eten. Ik verheug mij er al weken op om de grootste pizza in de winkel te halen en thuis af te bakken. Het jammere is dat de pizza te groot is voor onze oven en in tweeën gehakt moet worden. We beleggen onze vier kazen pizza met peperoni die we over hebben en dat is maar goed ook. Deze kaas pizza heeft niet heel veel smaak. Kaas heeft hier sowieso weinig smaak en ik kan er geen enkele soort er uit halen. Desondanks smullen we er van. We houden nog voldoende pizza over om morgen mee te ontbijten als we zin hebben.
Het wordt opeens erg donker buiten. Zal er dan eindelijk slecht weer aan komen? Het is regenseizoen en wij zitten met smart te wachten op regen. Het lijkt ons ook heel leuk om te zwemmen in de regen. Tot nu toe trekt het elke keer over. Vanaf de steiger kijk ik naar de dreigende lucht. Er plonst iets wel erg hard in het water. Misschien was het wel een zeekoe. De eerste druppen vallen en we juichen. Iets te vroeg, want op de moment breken de wolken open en is er een strak blauwe lucht boven onze villa. Het lijkt wel alsof er een bordje in de tuin staat met verboden te regenen. De kikkers waren ook al enthousiast aan het kwaken en stoppen zodra het weer zonnig wordt. Als het buiten donker wordt val ik ook om. We gaan op tijd naar bed.