ILSE, WAKKER WORDEN! Ik schrik mij rot. Wat is er aan de hand? We hebben ons verslapen! Het is al kwart voor negen. Hoe kan dat nou? Wij hebben dus heerlijk klokje rond geslapen. Het plan was om vroeg op stap te gaan. We rijden vandaag naar de kust en daar kan het in de weekenden enorm druk zijn waardoor het beter zou zijn om er vroeg te zijn. Het weer is vandaag heel anders. Het is bewolkt en het is slechts 55 graden (fahrenheit). De rit naar de kust toe is erg mooi. De wegen in Portland zijn erg rustig en dat bevalt ons prima. Hoe verder we de stad uit rijden hoe minder rijbanen we over houden en hoe mooier de natuur wordt. Net voor twaalf uur komen we aan bij Ecola State Park. We staan in de file en ik begin hem al te knijpen. Zal het echt zo druk zijn? Gelukkig blijkt als snel dat het alleen maar een file is voor de toegang die je moet betalen. Het park is klein en we stoppen bij het Ecola Viewpoint. Het is bewolkt, maar wel helder waardoor we mooi zicht hebben op de Haystack Rock in Cannon Beach. Wij hadden de spullen gepakt om te gaan wandelen, maar het pad was afgesloten. Dan maar verder naar Indian Beach voor de getijdenpoelen. Dat was een zeer goede keus. We waren er net op tijd om te genieten van de onderwaterwereld die niet meer onder water was. We hebben anemonen, krabben en heel veel zeesterren gezien. Het is net een zoekplaatje. Je moet goed kijken, want ze vallen niet op. Voor dat we het weten is het al half drie. Snel door naar Cannon beach om te lunchen.
Na een aantal rondjes rijden over diverse parkeerplaatsen is het ons gelukt om een plekje te vinden. We vragen advies bij de toeristinformatie en worden geholpen door een hele vriendelijke oude vrouw die ons vol stopt met boekjes over Oregon. Dat vind ik niet erg! Op advies van haar kopen we bij de DELI een sandwich en bij de buurman een Crepe. De zon breekt door en we nemen onze lunch mee naar het strand. We lopen over het strand naar de Haystack rock toe en lopen via het dorp weer terug. Dat was nog een beste wandeling. Het is al vijf uur geweest dus snel door richting het hotel.
Ohnee! Er brandt een lampje op het deskboard. De motorolie is bijna leeg. Bij een benzinepomp stoppen we en zitten wij als twee onhandige mensen ons best te doen om de motorolie te controleren. Gelukkig weten we allebei een beetje hoe het moet en met wat hulp van de man van het tankstation komen we er uit welke vloeistof er precies in moet. Wij kunnen weer veilig verder rijden. Om half acht komen we aan bij het motel en gaan snel op zoek naar een restaurant. Bij het motel ligt een map met daarin menukaarten van restaurants in de omgeving. Als ik het woord meatloaf lees ben ik al snel overtuigd. Daar eten wij dus vanavond. Ik stel nog voor om een gerecht te gaan delen, maar Jos vindt dat niet nodig. Als wij het bord krijgen is Jos direct van mening veranderd. De volgende keer moeten we toch echt gaan delen. Ik denk dat er wel 400 gram aan meatloaf op mijn bord ligt en dan nog een berg met mashed potato. Jos kan flink eten en krijgt het nog bijna op ook. Als we bj het motel aankomen zijn we nog net op tijd om een stukje van de zonsondergang te zien.Het was echt een prachtige en lange dag waar wij enorm van hebben genoten, en dat al op dag 2!