Vannacht heeft het weer geregend en geonweerd, maar nu zijn we er niet echt wakker door geworden. We slapen uit tot half negen en kunnen maar moeilijk uit bed komen. We hebben geen concrete plannen voor vandaag en passen onze planning aan op het weer. De zon schijnt als we uit bed komen, maar het regent ook. Als we beter kijken zien we donkere wolken aankomen. Er trekt een flinke onweersbui over. Het dondert zo hard dat het glas er van trilt. Wij zitten lekker droog onder de overkapping er van te genieten met ons ontbijt. Dit keer is het garlic bread. Er zit zoveel knoflook doorheen dat ik niet bang hoef te zijn dat ik vandaag te weinig drink. De komende week stink ik naar knoflook.

Het slechte weer houdt aan. We verkassen naar binnen om een spelletje te spelen in de hoop dat het daarna is opgeklaard. Dat is het gelukkig voor ons. We kleden ons weer om, smeren ons in en laten het weer intrekken terwijl we een boek lezen. Het is ons vaste ritme geworden voordat we het zwembad in plonzen. Als we er klaar voor zijn begint het weer te miezeren. Nat worden we toch wel dus we gaan lekker het zwembad in. Gek genoeg is het water van het zwembad gedaald met 5 tot 10 centimeter. Tegen de tijd dat we de villa verlaten is het zwembad op peil en zijn de vliegjes verdwenen. We weten inmiddels wel hoe alle ongedierte binnen komt. Er zit op één plek een gat in hor. Een aantal tegels aan de rand van de kooi zijn stuk waardoor de dieren zo naar binnen kunnen kruipen. Hadden we net zoveel moeite gedaan om een hagedis naar buiten te werken, kan die dus zo weer opnieuw naar binnen schieten. Voor niks zoveel moeite gedaan. Als we honger krijgen gaan we het bad weer uit. Heel logisch dat we trek hebben, want het is al drie uur. De oven gaat aan voor onze kaas-pretzels. We hebben zowaar een kleine verpakking kunnen vinden. Wij vinden het een aanrader. Daarna gaan we even uitrusten van het zwemmen en verder lezen in ons boek. Als onze temperatuur weer te ver is opgelopen zoeken we als eerste verkoeling in een watermeloen. We hebben gisteren een “kleine” watermeloen gekocht. Watermeloenen zijn echt gemaakt voor deze hitte. Daarna duiken we het zwembad in. Zo ziet de rest van onze dag er uit. We hebben uren doorgebracht in het water. In het water van de sloot is ook teken van leven. We horen enorme plonzen. De vissen zijn hier wel erg gelukkig en komen met grote regelmaat het water uit springen. Ik heb zelfs één keer gezien dat een vis een meter of vijf door de lucht vloog.

Wij zijn zo fanatiek geworden in ons zelf bedachte balspel dat we het er flink warm van hebben gekregen. Hoe langer we in het water zijn hoe meer we last krijgen van onze voeten. De bodem is net één grote eeltvijl. Alle eelt is er van af en onze huid volgens mij ook. Morgen ga ik wel met sokken het zwembad in. Het doet zo'n pijn.

Niet de klok, maar onze maag bepaald vandaag wanneer we gaan eten. Om kwart over zeven zitten we aan onze opgewarmde maaltijd van Olive Garden. We hebben een magnetron die het zou kunnen ontdooien en opwarmen. Na tig knopjes uitgeprobeerd te hebben en een kwartier proberen gaan we over op de koekenpan. Dat werkt een stuk beter. Voor de nodige vitaminen hebben we een courgette gegrild op de barbecue. Het is een prima maaltijd voor twee. We merken nu pas hoe moe we zijn geworden van de hele dag in het zwembad hangen. Nu het nog licht is gaan de beentjes gestrekt op het ligbed. Ik lees mijn boek uit, het tweede dagboek van Hendrik Groen. Ik heb er weer van genoten. Het is te donker geworden om buiten nog een letter te kunnen lezen dus gaan we naar binnen. De puf is op voor vandaag en we gaan op tijd naar bed.