Florida juli 2019
Sanibel Island
De wekker gaat om zes uur zodat we mooi op tijd kunnen vertrekken. Dit heeft twee voordelen. Het is nog niet snikheet en we maken de meeste kans om dieren te spotten. Om zeven uur zitten we in de auto op weg naar Sanibel Island. Om kwart voor acht komen we aan in het Ding Darling Refuge. Zoals gehoopt is het er heerlijk rustig. Het bezoekerscentrum is ook nog gesloten. Wij gaan de wildlife drive rijden. Nog voordat we de wildlife drive oprijden zien we een marsh rabbit. Een super schattig konijntje. Later blijkt dat deze dieren niet zo speciaal zijn. We komen er tientallen tegen. Wat een dotjes zijn het. De zon staat nog laag aan de hemel en de dieren zijn nog actief. In een boom zien we drie witte ibissen zitten. We stappen uit om ze beter te bewonderen. Ik vraag mij alleen af wie hier meer plezier aan beleeft. Ik of de insecten? Van top tot teen hebben wij ons ingesmeerd met deet die normaal zeer goed werkt, maar deze minuscule steekbeestjes trekken zich er weinig van aan. Jos heeft nergens last van en vraagt zich af waarom ik zo om mij heen aan het meppen ben. Er is binnen 100 meter al zoveel te zien dat we niet vooruit komen. Reigers in allerlei soorten vliegen af en aan. In een boom zeer ver weg zit een pelikaan. In het water zien we beweging. Een hele groep zeekoeien is aan het spelen. Ze komen steeds dichterbij. Dat we deze dieren spotten is best bijzonder. In het voorjaar zitten ze graag in warmwaterbronnen en in de zomer is het warm genoeg voor ze om in de zee te zwemmen. Nu zien we ze hier in het binnenwater. Af en toe komt er een kop of staart boven het water uit. We stappen in en rijden een paar meter. Een klein reigertje loopt in het water, maar zijn kop zit verstopt. Dit moet een yellow crowned night heron zijn. Een groene reiger verstopt zich goed in de bosjes zodat die niet vast te leggen is op camera. We rijden wat verder en stappen uit bij de mangrove. Het heeft ook de typische lucht van mangrove. Het stinkt heel erg. Er lopen krabbetjes op de bomen. Als we terug lopen zit er pal voor onze neus een yellow crowned night heron. Het is zo'n leuk beest om te zien. Het dier ziet ons niet als bedreiging. Het zit op slechts 2 meter afstand van ons. Deze vogel stond hoog op mijn lijstje om te spotten. Je kunt wel nagaan dat ik erg blij was. We stappen uit bij een wandelpad, maar dat is volledig in de zon gelegen en het is al weer knap heet om 10 uur. Het is maar goed dat we wel uitgestapt zijn, want we hebben opnieuw twee reigersoorten gespot. Een witbuikreiger en de ander moet ik nog uitzoeken. De route was 4 mijl lang en we hebben er 2 uur over gedaan. Het was de moeite waard om zo vroeg op pad te gaan. Als we terug rijden naar het bezoekerscentrum is het er nu wel druk. We zijn precies op tijd klaar.
We zijn moe, hebben het warm en zijn hongerig en dorstig. Die twee sneetjes brood van hier vullen voor geen meter. We komen uit bij een gezellig restaurantje met de naam Island Cow. Wij zijn al bijna toe aan lunch, maar hier serveren ze nog ontbijt om elf uur. Wij lusten wel wat en gaan voor een “klein†ontbijt van twee pannenkoeken (ieder 1). Daarbij krijgen we ook nog 3 muffins, gebakken aardappels en fruit. Het is dan ook een hele maaltijd. We zijn wat afgekoeld en kunnen er tegen aan. Op naar Bowman's Beach. Eén van de vijf stranden op Sanibel Island. Het eiland staat bekend om de vele mooie schelpen en ik verheug mij er al dagen op om ze te zoeken. Gelukkig is het niet zo druk op het strand en kunnen we de auto makkelijk kwijt. Na twee stappen begrijpen we ook waarom het niet druk is. Het is hier niet normaal heet! Nul schaduw, nul wind en 100% zon. Gelukkig hebben we factor 100 opgesmeerd en zullen we niet snel verbranden. Het strand is spierwit en zelfs met zonnebril nog fel aan de ogen. Het water is zoals het hoort prachtig blauw. De bruin/rode zeewier/prut moet je alleen even wegdenken. Het water is ook hier lauw/warm en geeft weinig tot geen verkoeling. We lopen een stuk over het strand op zoek naar schelpen. Helaas is de beste tijd al voorbij, laagtij. Het is al vloed waardoor er een stuk minder (grote) schelpen te vinden zijn. Met ons zijn er vele anderen op zoek naar schelpen en zijn de mooiste schelpen al weg. Er liggen nog genoeg kleinere schelpen met prachtige rode, oranje en paarse tinten. Af en toe vinden we stukken van gigantische schelpen. Wat zou ik graag zo'n grote vinden. We beloven elkaar dat we nog een keer terug komen op het strand met laagtij. Af en toe houden we onze ogen gericht op de zee en dat is maar goed ook. Vanuit mijn ooghoek zie ik iets voorbij komen. Er zwemmen dolfijnen voor de kust. Al we weer terug zijn in het drukkere gedeelte zie ik iets groots in het water zwemmen. Deze dikke Amerikaan blijft wel erg lang onder water denk ik in mijzelf. Dan hoor ik een vrouw roepen dat het een zeekoe is. De zeekoe heeft aardig de vaart er in. Gelukkig komt die nog even boven water zodat Jos hem ook kan zien. Wat een geluk hebben wij dat we zoveel dieren hebben gespot vandaag.
Het is half twee en we zijn meer dan klaar met de warmte voor vandaag. We zetten de airco op max en rijden terug naar de villa waar we even binnen blijven om verder op temperatuur te komen. De rest van de middag hangen we in het zwembad, doen een dutje, lezen een boek. Lekker ontspannen en bijkomen van alle indrukken. Als ik het zwembad uit stap zie ik dat er een limpkin in de tuin staat en een aalscholver zijn vleugels aan het drogen is in de zon. Ik hop snel de villa in om mijn camera te halen. De limpkin staat er op. Tegen half zeven slepen we onszelf weg van het zwembad en gaan wat eten bij de Mexicaan om de hoek. We bestellen met z'n tweeën beef Fajitas. Het smaakt verrukkelijk en het is bijna te veel voor ons twee. Voordat we terug gaan maken we nog een korte stop bij de Walmart. We proberen de self-scan uit en dat werkt verrassend goed en snel. Dat moeten we vaker proberen. Het scheelt ook een hoop onnodig plastic. We hebben onze eigen boodschappen tas mee. We proberen toch ook een beetje aan het milieu te denken. We spelen nog een spelletje Agricola. Dit keer win ik en dan mogen we weer naar bed. De dagen lijken kort en lang tegelijk. Je doet toch best veel op een dag waardoor het lang lijkt, maar de tijd vliegt ook voorbij.