Zuid-west USA april 2019
St. George
Verblijf je eindelijk in een comfortabele kamer lukt het niet om lekker te slapen. De koelte van de cabin is vervangen door een warme motelkamer. De stilte is vervangen door een airco die keihard aan het loeien is. We slapen uit tot de wekker en gaan naar het ontbijt dat is inbegrepen. We verheugen ons enorm op de wafels. Na een paar dagen zoetigheid als ontbijt te hebben gehad zijn we er wel klaar mee. De wafels vallen daardoor niet in de smaak en onze buik kan het ook niet waarderen. Na het ontbijt buiken we even wat uit totdat het zware gevoel verdwenen is. We zijn toe aan een grote portie vitamines. Op mijn restaurant lijstje staat het Tropical Smoothie Cafe. Dat is precies wat we zoeken. We stellen de navigatie in en moeten erg lachen als we zien hoever we moeten rijden. We hadden haast beter kunnen lopen. Aangezien we daarna door gaan nemen we toch de auto. De menukaart ziet er fantastisch uit en het is moeilijk kiezen tussen alle heerlijke smoothies. We bestellen er één en krijgen wel meer dan een halve liter smoothie. Fantastisch! Met de nodige portie vitaminen rijden we door naar de Walmart om te funshoppen. We halen vooral spullen om mee te nemen naar Nederland. We zijn al echt verwend geraakt en vinden het een kleine Walmart. We kunnen niet voor alles slagen. We kijken onze ogen uit op de speelgoed afdeling. Per ongeluk kwamen we er terecht en het is heel leuk om even rond te neuzen. Ze verkopen heel veel speelgoed van bekende games zoals Pokémon en Mario. Jos voelt zich als een kind in de snoepwinkel. We vinden een super schattige mini arcade kastje. We kunnen de winkel niet verlaten zonder er één mee te nemen. We hebben nu een pacman mini arcade kast. Zo grappig!
Als we de supermarkt verlaten is het al kwart over elf. Helaas is het nog steeds fris buiten en is de zon verstopt achter de wolken. Ze hadden beter weer voorspeld voor vandaag. We besluiten alvast de lunch te halen en doen dat bij Tropical Smoothie Café. Naast heerlijke sapjes hebben ze ook gezondere opties voor flabread, sandwiches en wraps. We proberen een nieuw soort smoothie uit met gember en wortel. Ook deze smaakt heerlijk. Het is nog een klein stukje rijden en dan zijn we in Snow Canyon State Park. Sneeuw is hier echt niet te vinden. Wij hebben ook geen idee waarom het park zo heet. Het is een groot State Park met veel korte wandellingen. Wij gaan eerst door naar een picknickplaats om te lunchen. Het is nu zo koud dat we eerst onze lange broek aantrekken, een vest en een jas. Ik had mij toch heel ander weer voorgesteld in dit gebied. We hoeven niet bang te zijn dat het vandaag te warm zal zijn om te wandelen. Vanaf de picknickplaats zie ik een mooie vogel met blauwe rug en lichtbruine borst. Het beest maakt een bijzonder geluid. We rijden verder over de scenic drive en parkeren de auto bij het beginpunt van de petrified sand dunes. Hopelijk houden we het droog tijdens het wandelen. We lopen langs verschillende struiken en bomen waar het wemelt van de vogeltjes. Er vliegen kolibries en tal van kleine vogeltjes die erg snel en schuw zijn. Al snel lopen we over de versteende duinen en zoeken ons eigen pad. Het officiële pad zijn we ergens kwijt geraakt. De uitzichten op de versteende duinen zijn erg mooi. Na deze korte wandeling rijden we aan de andere kant het park uit om te stoppen bij een trailhead waarbij je zicht hebt op witte rotsformaties. We overleggen of we willen wandelen, maar Jos is moe en heeft last van zijn buik. We rijden terug en vinden een mooie bankje met uitzicht op de oranje/rode rotsen. Jos gaat een boekje lezen en ik ga aan de wandel. Ik loop een deel van de Lava Flow Trail. Onderweg zie ik een woestijn konijn. Super schattig konijn dat zelfs kleiner is dan ons eigen konijn. Het is een makkelijk wandelpad met mooie uitzichten. Je loopt langs lava stenen. Ik loop door tot aan de eerste lava tunnel. Je zou zelfs de tunnel in mogen. Ik zie niet voor me hoe je dat zou moeten doen. De vogels hebben ondanks de kou de lente in de bol. Ze zingen mooi en vliegen met takjes rond om hun nestjes in de lavastenen te maken. Na een halve mijl keer ik om en loop naar Jos. Hij heeft mij nog niet gemist en is nog steeds brak en wil terug naar het motel. We maken eerst nog een korte stop bij de spellen winkel, want hij heeft nog een spel op het oog om te kopen. Hij is geslaagd.
We gaan een uurtje slapen en Jos voelt zich een stuk beter. Hij heeft gelijk weer praatjes en wil weer op pad. Om half zes gaan we terug naar Snow Canyon. De zon is eindelijk tevoorschijn gekomen en staat zo laag dat de rotsen prachtig verlicht worden. We rijden het park binnen en al snel rent er een eekhoorn met pluimstaart de weg over. Even later zien we drie konijntjes rondrennen. Nu heeft Jos ze ook gezien. We maken een korte wandeling van een halve kilometer naar Jenny Canyon. Een hele kleine, maar leuke cayon om even doorheen te wandelen. Als de spieren weer opgewarmd zijn kunnen we beginnen aan een groteren wandeling, Hidden Pinyon. De kleuren van de rotsen zijn nu zoveel mooier dan vanmiddag. De wolken maken het beeld helemaal af. Het is een super leuke wandeling waarbij wat klim en klauterwerk nodig is. Grote afstappen, smalle doorgangen en oppassen dat je je hoofd niet stoot aan de vele grote rotsen. De vogeltjes zijn druk in de weer om een slaapplek te zoeken. Als we een meter verder lopen vliegen er wel tien vogels uit de bosjes. Je ziet ze niet, maar ze zitten er met grote hoeveelheden. Aan het eind van de wandeling is het gelukt om er één vast te leggen op foto. Het is al kwart over zeven als we klaar zijn met de wandeling. Tijd om te eten. We rijden terug naar St. George en schuiven aan bij het buffet van Chuck-A-Rama. Bij deze keten zijn we op vorige reizen al geweest en het stelt ons zeker niet teleur. Ze hebben vers fruit en een heerlijk stoofpotje van kalkoen met wortel en aardappels. Het smaakt naar Hollands eten. Overal vissen we de groenten tussenuit. De meeste mensen zullen gezien hun omvang hier juist het vlees er uit scheppen. We nemen de tijd om alles uit te proberen. Voor ons gevoel worden we al raar aangekeken door het personeel dat we er nog steeds zitten en zo vaak lopen. De meeste Amerikanen scheppen één of twee flinke bergen op en laten de helft staan. Jos heeft ontdekt dat jelly erg lekker kan zijn. Ik heb een hekel aan boter, maar wat ze hier serveren is echt fantastisch. Honing-kaneel boter. Het smaakt naar cakebeslag. Tussen de saladebar staat ook chocolade pudding. Bijzondere vorm van salade serveren ze hier. Ik probeer een paar toetjes uit, maar het is veel en veel te zoet. De sticky-buns zijn veel en veel lekkerder. They are so sticky that you have to lick your fingers. Jaren gelegen hebben we dat twee schattige Amerikaanse kindjes horen zeggen over deze broodjes en het is zeker waar. Als twee kleine kindjes zitten we onze vingers er bij af te likken. Het is al half negen als we terug komen in ons motel. We halen alvast de auto leeg, want morgen leveren we hem in bij het hotel in Las Vegas.