De hitte maakt moe. Een dagje uitslapen is wel verdiend. We verblijven in een groot motel met wel meer dan 500 kamers en drie zwembaden met genoeg tafels en stoelen voor een ontbijt-picnick. We hebben bij de Publix (supermarkt) iets gevonden wat op een stokbrood moet lijken. Samen met een pecan-broodring, fruit en een toetje is het een goed ontbijt. Nu kunnen we er hopelijk weer even tegen aan. Het meeste eten bevat zeer veel calorieën, maar is totaal niet voedzaam.

Vanaf het motel is het een korte rit naar Tibet Butler Nature Preserve. De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Er was geen file! We reden zelfs door natuur in plaats van asfalt en beton. Typisch Amerikaans staat er een gigantisch bezoekerscentrum met toiletten. We pakken een plattegrond en kiezen gewaagd voor de Palmetto Trail. Overal word je gewaarschuwd dat deze route alleen voor ervaren wandelaars is. Het is een onverhard wandelpad, wat al bijzonder is voor hier. Nog gevaarlijker is het dat je over boomstronken en takken heen moet stappen en het zelfs drassig kan zijn. Wij zijn met onze wandelschoenen voorbereid op het ergste. Het pad is niet meer dan een standaard wandelpad in een Nederlands bos. Blijkbaar vindt men dat hier extreem. We zijn blij dat het grootste gedeelte van het pad in de schaduw is. We horen veel hagedissen en eekhoorntjes om ons heen. Het park is klein en we lopen alle wandelpaden. We komen nog uit bij een observatie deck waar je krokodillen zou kunnen zien. De dieren lijken het vandaag ook te warm te vinden. We geen hebben geen enkel dier gezien en zijn eigenlijk wel een beetje teleurgesteld. Inmiddels zijn we zo verwend met alle dieren die we spotten.

We zijn ook verwend en gewend geraakt aan de airco. Daar verlangen we inmiddels wel naar. We gaan de koelte opzoeken en rijden naar de Premium Outlets in de hoop nieuwe Teva sandalen te scoren. Als we de parkeerplaats zien geven we de moed snel op. De parkeerplaats is gigantisch en toch is er geen parkeerplek te vinden. Shoppen is al niet ons ding en zo hoeft het van ons al niet meer. Speciaal voor Jos rijden we naar een GameStop in de hoop goedkope games voor zijn Nintendo Switch te vinden. Van het euroteken hebben ze een dollar gemaakt dus zonder spel verlaten we de winkel. Toch was het geen nutteloos bezoek. Naast de GameStop zit een bordspellen winkel. Dit is veel en veel leuker dan een outlet store. Wij zijn de enige klanten en nemen de tijd om alle spellen te bekijken. Ze hebben het soort spellen dat Jos leuk vindt. Hij moet zich inhouden om niet de hele winkel leeg te kopen. Uiteindelijk heeft hij één spel gekocht dat in Nederland niet meer te verkrijgen is en ook nog een leuke prijs had. Ze verkopen hier ook tweedehands spellen en daar zat ook iets tussen wat ons leuk lijkt. Meer kunnen we niet meenemen in onze bagage.

We rijden door naar de Florida Mall. Zonder het woord outlet erbij is het een stuk rustiger. Zonder moeite vinden we een plekje en genieten van de koelte. We lopen wat rond en halen pretzels met worstjes er in. Erg lekker! Echt lang houden we het niet vol. Het zijn alleen maar dure merken en van het vele geslenter worden we moe. Dan gaan we iets doen waar ik heel blij van wordt. We brengen een bezoek aan de Cheesecake factory. Ze hebben wel 20 soorten cheesecake in de vitrine staan. Eén stuk cheesecake bevat wel (meer dan) 1000 calorieën! Het houdt ons niet tegen om er samen één te delen. De koffie-chocolade cheesecake met brownie bodem is verrukkelijk.

Op de terugweg is het weer belachelijk druk waardoor we pas om half zeven bij ons motel aankomen. We zitten nog stampvol van de cheesecake en gaan even relaxen. Ik geniet nog even van het zonnetje bij het zwembad voordat we gaan eten bij Pei Wei. Elke dag ontdekken we weer een nieuwe keten. Dit is een keten met heerlijk Aziatisch eten die zeker op ons lijstje van goed eten komt te staan. Als we terugrijden naar het motel schrikken we als er iets groots op de weg ligt. Er ligt een grote fauteuil op de weg. Deze is van een truck afgevallen. Het is al donker en de mannen rennen zo de weg op waar wij met 55mph voorbij rijden. Levensgevaarlijk! Wij snappen nu wel hoe al die bankstellen en fauteuils op de weg en in de berm belanden.