West Canada 2019

Whistler - Campbell River

Op tijd gaan we ontbijten en ons appartement verlaten. Dat kost altijd een stuk meer tijd dan ontbijten in het hotel, koffers inpakken en gaan. Desondanks zitten we om kwart voor negen in de auto. We moeten een beetje op de tijd letten, want we moeten een veerboot halen. We rijden over de Sea to Sky Highway waarop genoeg te zien is om ons een hele dag te vermaken en die tijd hebben we niet. Onze eerste stop maken we bij Brandywine Falls. Tijdens de wandeling moeten we een onbewaakte spoorwegovergang oversteken. Gaat prima, maar zie dat niet zo snel gebeuren in Nederland. In een kwartiertje lopen we naar een prachtige waterval. Het is vandaag absoluut niet koud met 14 graden. Al is het wel bijzonder hoeveel temperatuur verschillen we hebben gehad in een paar dagen tijd. Tijdens het rijden vallen er af een toe een paar druppels naar beneden. In de buurt van Squamish maken we een stop bij een uitzichtpunt waar je eagles kan spotten. We hebben inmiddels al een heel aantal gespot deze reis, maar hier zitten ze niet. We rijden snel weer verder, want we willen nog een stop maken bij de Shannon Falls in Squamish. De waterval zelf is niet zo mooi als de Brandywine, maar het bos waar je doorheen loopt is wel prachtig. Er staan grote, oude bomen begroeit met mos en veel varens er omheen. Het lijkt een beetje op Giant Cedars in Revelstoke NP.
Nu moeten we echt verder naar de haven. We rijden inmiddels langs zee en hebben prachtige uitzichten. Ook al zijn de meeste bergtoppen niet eens zichtbaar. We stoppen nog een aantal keren om van het uitzicht te genieten. Om twaalf uur komen we aan in Horseshoe Bay. Ruim op tijd om de veerboot van kwart over één te halen. Als we in de juiste rij staan gaan mama en ik naar het dorp wandelen om onze lunch te halen. Binnen een paar stappen zijn we er al en staan we voor Blenz Coffee. Dat ziet er goed uit. We vinden genoeg lekkere broodjes en tot mijn grote vreugde hebben ze hier een Pumpkin Spice Latte. Die moet ik hebben! Mama neemt een Toffee Nut Chocolate Coffee. We drinken het lekker buiten op. Helaas valt mijn koffie erg tegen en die van mama is super lekker. Blenz is een bekende koffie keten in Canada. We vinden het jammer dat we de koffie nu pas ontdekt hebben, want het is wel erg lekker. Als we onze koffie op hebben nemen we koffie voor de mannen mee. Ook zij genieten van de lekkere koffie. Nog even geduld en we mogen de veerboot als één van de eersten oprijden. We zoeken het buitendek op en vinden een prachtig plaatsje met panorama uitzicht. Het is buiten en toch overdekt en uit de wind. Al die dikke kleren zijn weer voor niks meegenomen. Als we de haven verlaten hebben we al snel zicht op Vancouver. Helaas zien we de stad weer met slecht weer en laaghangende bewolking. We picknicken aan boord en houden onze ogen op de zee gericht. We hebben gelezen dat je onderweg met geluk zelfs walvissen kan spotten. Mama zag iets spuiten in de verte. Ik pak mijn verrekijker er bij en ja hoor, het zijn twee walvissen. Tijdens de anderhalf uur durende reis krijgen we nog twee walvissen te zien. Met mijn verrekijker zie ik zelfs hun prachtige staart boven water komen. Als toetje krijgen we ook nog twee dolfijnen te zien. Wat was dit een leuke overtocht. Het was niet alleen een handig vervoersmiddel maar ook een excursie.

Om drie uur komen we aan in Nanaimo. Dat het een grotere plaats op het eiland zou zijn wisten wij wel, maar dat het zo'n grote stad zou zijn verbaast ons. Grote reclameborden, veel ketens, drukte op de weg. In Whistler was het ook heel druk, maar was het niet zo groot. Dit is even wennen en valt ons zwaar tegen. We dachten op een prachtig eiland te komen met schattige dorpjes en volop natuur. Het duurt best een tijd voordat we de drukte achter ons hebben gelaten. We rijden nu door de bossen heen, maar hebben geen zicht op de zee en het vaste land. Dat je op een eiland bent heb je niet door. Honderd kilometer rijden we over een hele saaie snelweg. Het is de saaiste weg van onze hele reis. Dat is even een domper, want de verwachtingen van Vancouver Island zijn hoog. We hebben ons best gedaan om energie te sparen zodat we ons hier kunnen uitleven. Er loopt wel een autoweg (dichter) langs de zee, maar daar hebben we nu geen tijd meer voor. Na twee uur rijden komen we aan in Campbell River. Ook dit plaatsje lijkt totaal niet op wat wij voor ogen hadden. Ook dit is een grote(re) stad, veel autodealers, industrie, lelijke gebouwen en geen schattig vissersdorp. We willen eerst eten voordat we doorrijden naar het hotel. We gaan heel wat restaurants van mijn lijstje af, maar alles is gesloten op maandag. Dan rest ons niets anders dan doorrijden naar het hotel dat iets ten noorden van de stad ligt. Painter's Lodge is aan het water gelegen. Tijdens het inchecken loopt er een ree rond op de parkeerplaats. Wij kunnen er nog net een glimp van opvangen. Wij krijgen een cabin helemaal achteraan met zicht op een tennisbaan. Het huisje heeft 3 slaapkamers en een ruime woonkamer. Er is een keuken, maar dat is meer kamperen. We installeren de mannen in het huisje. Mama en ik gaan samen terug naar het dorp en doen nog een poging om aan eten te komen. We komen uit in een reusachtige supermarkt waar we diepvriesmaaltijden halen. Bij het afrekenen hebben we voor het eerst problemen. Met een pinpas kun je hier niks en de creditcard wordt niet geaccepteerd. Contant geld hebben we nu ook niet bij ons. Het wordt ons echt onmogelijk gemaakt om te eten. Contactloos betalen kennen ze hier ook en dat werkte gelukkig wel. Onderweg naar het hotel zie ik nog twee reeën. Als we terug zijn bij het huisje zie ik een grote vogel in de boom zitten. Het is een bald eagle. Ik ga de keuken in om de maaltijden op te warmen. Dat valt in deze keuken niet mee. Met wat geduld is het toch gelukt om twee heerlijke gerechten op tafel te krijgen. We hebben enorm gesmuld. Hadden we dit soort maaltijden maar eerder gehad, maar het aanbod is in de meeste supermarkten nog al beperkt. Na het eten gaan mama en ik nog even naar buiten om het hotel te verkennen. We komen dezelfde ree weer tegen. We dopen hem om tot huis-ree. Er zijn genoeg mooie hotelkamers met zicht op zee. Vanaf de steiger hebben we zicht op het hoofdgebouw dat mooi verlicht is. Als het donker is gaan onze luikjes ook dicht. Snel slapen, want morgen moeten we weer vroeg op.