Onze laatste volle dag in Florida was een hele leuke. Vanochtend zijn we naar Circle B Bar Reserve gereden. Voor het eerst deze vakantie hebben we er zo lang over gedaan als de navigatie aan gaf. De weg om bij het bezoekerscentrum te komen was al heel mooi. Er staan hier prachtige live oak bomen met een soort mos er in/aan. Een enthousiaste vrouw vertelt ons over de vele wandelmogelijkheden in dit park. Zelfs nu ondervinden parken nog problemen van orkaan Irma. Een deel van het wandelpad is afgesloten en er liggen nog heel wat bomen omver. Op aanraden van de vrouw lopen we een route van 3 mijl waarbij de kans groot is op het zien van alligators en (water)vogels. Tijdens het wandelen is er kans op het zien van een grote alligator die zelfs de weg over kan steken. Het park staat bekend om dé krokodil. Vandaag hangt er een dun laagje wolken voor de zon die ervoor zorgt dat de zon niet te sterk is en wat vaker achter een wolk verstopt is. Dat maakt het wandelen aangenamer. Al vrij snel zien we de eerste watervogels zoals de Lumpkin. Het is een prachtige bruine vogel die wat lijkt op een reiger en een ibis. Ook de eerste krokodillen vinden we snel. Als we op een smal(ler) pad lopen tussen het water door begint het echte feest. Er steekt een baby alligator de weg over. Wat een schatje is het! Hoe verder we lopen hoe groter de krokodillen worden die we tegen komen. Bij een uitzichtpunt horen we de krokodillen ook brullen. Of wat voor geluid het ook mag zijn. Het klinkt in ieder geval indrukwekkend. Een man vertelt ons dat er ook een nest van een bald eagle is. Het nest zien we, maar de eagle is helaas niet thuis.

Het is net een speurtocht. Je hoort van alles en moet goed speuren om de dieren waar te nemen. Schildpadden liggen te zonnebaden op boomstronken. Ze hebben behoorlijk goede schutkleuren en de waterplanten op hun schild helpen ook niet mee om ze beter te zien. Als we over een breder pad tussen twee wateren in lopen zien we in de verte nog net een grote staart van een alligator. We hebben het net gemist dat dé alligator over stak. We wilden een rondje lopen, maar de route gaat alleen maar door open gebied. Ondanks de bewolking is dat veel te warm. We lopen daarom over hetzelfde pad terug. Op een bankje zit een eekhoorntje die totaal niet bang is voor ons. Ik kan zo dichtbij komen dat ik naast het eekhoorntje op het bankje kan gaan zitten. Wat zit die eigenlijk te eten? Hij (of zij) is eieren aan het leegeten. Volgens mij zit het bankje meer onder het ei dan de eekhoorn ervan heeft gegeten. Iets verderop horen we opeens een heel hard gebrul. Dit moet wel dé krokodil zijn. We zien hem niet, maar wat een kabaal kan een krokodil maken. Aan het eind van de route loopt er nog een wild zwijn naast het pad.

Na drie uur wandelen zijn de benen moe en is de trek groot. We rijden naar de dichtstbijzijnde Chili's. Die is nooit ver weg! We delen samen een rijstgerecht met groente en garnalen. De helft van de portie kreeg ik niet eens op. Met een volle buik rijden we terug naar Orlando. We willen nog optimaal genieten van onze laatste dag, maar willen de benen wel wat rust geven. Het minigolven was zo goed bevallen dat we een andere baan gaan uitproberen. We stappen uit bij Congo River Golf dat er ook al zo leuk uit ziet. Deze baan heeft als thema; safari. Bij de ingang liggen kleine krokodillen. As je betaald kan je met ze op de foto of ze eten geven. Een paar mensen gaan ze voeren. Met een grote vishengel kunnen ze een stukje eten geven. Het wordt nu wel heel duidelijk hoeveel kracht een krokodil heeft en dan zijn dit ook nog hele kleine. Deze golfbaan is wel heel leuk. Er is een speurtocht (voor kleine kinderen die wij stiekem ook leuk vinden) en je kan het golven moeilijker maken. Bij een aantal banen staat een draaischijf. Voor je beurt moet je hier aan draaien en staat er een handicap op. Je moet de eerste keer slaan met je ogen dicht, je tegenstander mag op de baan gaan staan, sla met één hand, gebruik je hand in plaats van de golfstick. Het zorgt voor heel wat extra punten en hilariteit. De baan bevat totaal geen schaduw, maar daar is iets op bedacht. Halverwege hangt er een ventilator met benevelaar. Wat een uitvinding! Ik ben er niet meer weg te krijgen.

's Avonds gaan we “luxe” uit eten bij een Indiaas restaurant. Ze hebben houten stoelen en tafels en we krijgen ons drinken in glazen en de borden zijn van steen. Al het Amerikaanse eten komt onze neus wel uit en we doen nog zo ons best om gezond te eten. Het restaurant is bijna leeg. Aan het eten ligt het niet, want dat is heerlijk. Dit is het lekkerste eten van de hele vakantie.