Florida 2018
Lake Apopka
Als we naar het ontbijt lopen zie we voor het eerst geen zon. Het heeft vannacht geregend en het ziet er naar uit dat er nog (veel) meer regen kan komen. De sunshine state doet voor één dag haar naam geen eer aan. Het is vandaag zondag dus proberen we toeristische plekken te mijden. Het motel ligt naast Shingle Creek Regional Park waar we eerst een bezoek aan brengen. Er is helemaal niemand in het park te bekennen. Voor we aan de route beginnen nemen we een kijkje bij het water. Ik hoor wat in de bosjes en zie een konijn. Of het echt een konijn is weten we niet, want het heeft hele andere (kleine) oren. We lopen een route van anderhalve mijl door het bos over een boardwalk. Om ons heen rennen eekhoorntjes voorbij. We horen allerlei vogeltjes en zien een specht die we nog niet eerder hebben gezien. Het is een hele kleine zwart-witte specht die last lijkt te hebben van ADHD. Onderweg begint het behoorlijk te regenen. De paraplu's zijn tenminste niet voor niks mee op vakantie. Jos doet onderweg nog een bijzondere vondst. Hij heeft een speelgoed haai gevonden van een best formaat. In Oregon hadden we al een fitbit gevonden die we nu gebruiken. De traditie om elke keer in de USA wat te vinden zetten wij graag voort.
We pakken de auto en maken onderweg een paar stops om te eten. We genieten van een donut bij Krispy Kreme. Deze vinden wij veel beter dan van Dunkin Donuts. De donuts worden hier vers gemaakt en het hele proces kan je zien. Het is net een attractie. De lunch halen we op bij Panera Bread. Dat beviel zo goed! Daarna begint de ellenlange reis naar Lake Apopka. Wat volgens de navigatie 40 minuten rijden is pakt in de werkelijkheid heel anders uit. Ik rij vandaag en word helemaal gek van de overvolle snelwegen met Amerikanen die niet kunnen rijden. Vaak genoeg zit het hart in mijn keel, omdat er opeens een auto bijna in de onze zit. Om de haverklap zien we ook auto's langs de kant van de weg staan vanwege ongevallen. Het lijkt net alsof de mensen hier niet beseffen dat een auto ook een moordwapen kan zijn. Anderhalf uur later komen we dan eindelijk aan bij de Lake Apopka Wildlife Drive. Dit is een onverharde route die je alleen in het weekend kan rijden. Het lijkt nogal verstopt, toch zijn er voldoende mensen die de weg er naar toe gevonden hebben. In een treintje rijden we over de weg heen. We zouden hier alligators kunnen spotten dus we houden de ogen goed gericht op het water. Al vrij snel zie ik iets drijven. Als ik uitstap zie ik dat het inderdaad een krokodil is. Helaas is Jos net te laat en is die onder water gegaan, terwijl hij ze juist zo graag wil zien. Er leven hier ook vele vogels. Reigers in alle soorten en maten, waterkipjes, ibissen en de slangenhalsvogel komen hier veelvuldig voor. Ook hier zien we eenzelfde soort konijn als vanochtend.
Hoe verder we rijden hoe meer krokodillen we spotten. Het is maar goed dat we veilig in de auto zitten. Soms zitten ze op slechts een paar meter afstand. De meeste liggen in het water. Het is niet bepaald weer om te zonnebaden. Toch zijn er ook een paar die op het land liggen waardoor je het hele lijf goed kan zien. Wat kunnen ze groot worden. Net naast de auto zien we ook een baby krokodil. Bij een splitsing kiezen we ervoor om naar links te gaan en dat blijkt een goede keuze te zijn. Midden op de weg ligt een krokodil van wel drie meter. De krokodil steekt de weg over. Wat een maf gezicht. Een krokodil die loopt. Boven op het logge lijf ligt een hele hoop met waterplanten. De route was zo'n 8 mijl lang en we zijn twee en een half uur verder. We hebben zoveel krokodillen gezien dat we de tel kwijt zijn en niet meer gingen stoppen voor elke krokodil. Die kunnen we van ons to-see lijstje afstrepen.
We zien op tegen de terugreis. Zal het weer zo lang duren? We kiezen voor een andere route en dat blijkt een hele goede optie te zijn. Het is een tolweg en hier rijdt bijna niemand. We doen er nu 40 minuten over om bij het hotel te komen. Wat een verschil met de ochtend. De komende dagen wordt de tolweg onze grootste vriend. Daar heb ik wel een paar dollars voor over.